Wie schrijft, die blijft : Slottuintheater Zeist
Als je Hans tegenkomt in het dorp Zeist, kijkt hij je aan met ogen die glimmen van voorpret. Binnenkort begint het weer, hè? zegt hij de laatste tijd. Hans is één van de trouwste bezoekers van het Slottuintheater. Hij leeft in een begeleid wonen-project. Hij heeft net genoeg geld voor een kopje koffie en een ijsje.
Hans is één van die mensen die het voor de vrijwilligers van het openluchttheater extra leuk maken om hun vrije tijd in de tuin van Slot Zeist door te brengen. Want Hans mag gratis naar binnen bij de voorstellingen. Iederéén mag gratis naar binnen. Dat was het doel van onze ere-voorzitter Wil Hoppenbrouwer, die bijna 20 jaar geleden zorgde dat er weer wat gebeurde in het openluchttheater van Slot Zeist. Op zon mooie plek moesten voor iedereen toegankelijke voorstellingen plaatsvinden, vond ze. Ze begon met een paar zondagmiddagen per zomer.
Wil is inmiddels met vrijwilligers-pensioen, maar haar theater draait door. Dit jaar zijn er van eind mei tot eind augustus 35 voorstellingen te zien. Op zondagmiddagen, op elke woensdagmiddag in de schoolvakantie en 1 week daarna (om het af te leren), en op diverse avonden.
Het Slottuintheater was niet meer dan een grasveld in de tuin van Slot Zeist toen er op 31 augustus 1938 de eerste optredens plaatsvonden. Gymnastiekvereniging BATO gaf er demonstraties omdat Wilhelmina 40 jaar koningin was. Dat smaakte naar meer, en er werd een echt theater van gemaakt, met het podium toen nog in het zuiden zodat het publiek bij stralend weer tegen de zon in keek. In de jaren zestig kreeg het theater zijn huidige vorm en oriëntatie. 180 graden gedraaid, met plek voor 1000 mensen, en nog wat meer bij kindervoorstellingen.
Vrijwel iedereen die in de jaren 60 of 70 als kind in Zeist woonde bewaart bijzondere herinneringen aan het Slottuintheater. Tot op de dag van vandaag weten ze te vertellen over de voorstellingen van Dik Trom, Pipo de Clown en Rikki en Slingertje. Voor de volwassenen waren er ook regelmatig concerten en ook de toneelvereniging van het Zeister Lyceum gaf er regelmatig haar jaarlijkse uitvoering. Later kwamen daar ook popconcerten bij; van Golden Earring tot Clouseau, en Normaal natuurlijk: de bierdouches hebben grote indruk gemaakt op veel Zeistenaren. Uiteindelijk ging de organisatie ten onder aan te grote ambities en kwamen de voorstellingen in het Slottuintheater tot stilstand. Totdat Wil in actie kwam.
De voorstellingen worden nu georganiseerd door de Stichting Slottuintheater, die in haar statuten heeft vastgelegd dat alles wat ze organiseert altijd gratis toegankelijk moet zijn. Dat kan tot op de dag van vandaag. Natuurlijk, dankzij subsidie, want de gemeente Zeist waardeert onze initiatieven. Maar niet minder dankzij de opbrengsten van de catering – vanuit een rode SRV-wagen, ooit geschonken door de Lions -, bijdragen van sponsors en de melkbussen.
Melkbussen? Bij elke uitgang van het theater staan ze. Melkbussen die lekker rammelen als je er een euro in gooit. Bezoekers kunnen er een bijdrage in doen als ze dat kunnen missen. Veel inwoners van Zeist kúnnen dat, namelijk. Maar heel veel juist ook niet, want de middenklasse is in Zeist naar verhouding klein en de inkomensverschillen zijn groot. Zeist telt daarnaast vrij veel instellingen waar mensen wonen die lichamelijk en/of verstandelijk beperkt zijn. Mensen die niet naar een betaald theater kunnen gaan. Omdat ze het niet kunnen betalen of omdat ze zich niet goed kunnen gedragen.
Van die mensen genieten we misschien wel het meest. We zijn geen vrijwilligers in een openluchttheater om bedankt te worden, maar wat krijgen we veel terug van blije mensen. Die verrast zijn omdat ze iets moois kunnen meebeleven op een prachtige plek, wat ze nergens ander mee kunnen maken.
We hebben als Stichting Slottuintheater een klein maar heel trouw team vrijwilligers. Mensen die een dagje (soms heel hard) werken in het openluchttheater ervaren als een feest waar je vol energie van thuiskomt. Kom gerust kijken. Je hoeft je komst niet aan te kondigen, want je mag gratis naar binnen!
De pen geven we graag door
aan Openluchttheater Mariahout. Omdat dat zon bijzonder voorbeeld is van de grote openluchttheater-cultuur van Brabant, en omdat de jongerenafdeling van Toneelvereniging Mariahout ons elk jaar blij maakt met een heerlijke voorstelling.
