Zomerton

Net voordat de zomervakantie zijn intrede doet kun je in Mariahout alvast lekker in de stemming komen. Met optredens van lokale tonpraters wordt het een echt zomers feestje. Een zomeravond die sterk op je lachspieren werkt.

Zomerton is vanaf het allereerste begin een gigantische hit. Als je één keer bent geweest wil je sowieso naar de volgende editie. Je moet altijd rap zijn met het kopen van een kaartje. Zeker dit jaar met grote artiesten als:

**Berry Knapen**
De ’ton’ is een bijzonder fenomeen. Lekker op zun Brabants zevere en zannike. Ik was 11 jaar oud. Mijn broer kwam thuis met een gekopieerd cassettebandje met daarop een viertal buuts. Bleek achteraf de formidabele tonpraoter Eddy Buys te zijn. Ik draaide het bandje keer op keer en binnen ‘no time’ kon ik de buuts uit mijn hoofd. Ik vond het prachtig, was zwaar verslaafd. Toch duurde het nog een hele tijd voordat ik zelf de ‘ton’ in ging. Nu ben ik er niet meer uit te slaan. Het cassettebandje heb ik nog steeds.

Ik vind het heerlijk om de boel op zijn kop te zetten en met het publiek te ‘kloten’. Nee, ik ben niet te beroerd om het publiek erbij te betrekken. In de ‘ton’ ben ik in mijn element. Absurde humor, onvoorspelbaar, hilarisch, explosief, een tikkeltje brutaal…heerlijk!

Ik laat mezelf ‘absurdist’ noemen. Absurd theater, daarvoor ben ik in de wieg gelegd. Mijn ouders zagen dat meteen toen ik vol vrolijke ADHD door de box stuiterde. Sinds 1999 ben ik professioneel artiest of liever gezegd absurdist. Naast tonpraoten ben ik straatartiest en zomers te zien op diverse straatfestivals, braderieën e.d. Zie voor meer informatie… foto… film… www.absurdist.nl

**Joep de wildt**
Sinds 2000 doe ik mee aan de plaatselijke revue-avonden bij ons in Oudenbosch. N.a.v. deze avonden heb ik een avondvullend programma gehad in ons theater. In 2005 heb ik twee avonden voor een volle zaal gespeeld. Zonder enige try-out en besef van tijd heb ik de eerste avond 3,5 uur op het podium gestaan. De tweede avond kon ik dit gelukkig inkorten naar 2 uur.

In 2016 ben ik gevraagd om het een keer in de ton te proberen buiten ons dorp. En sindsdien is het balletje gaan rollen. In 2019 heb ik de sprong gewaagd naar het, voor mij, Walhalla van het tonpraten. Bij de “Goeie To(o)n” in Helmond heb ik de kans gekregen om me te laten zien in Oost-Brabant. Hopelijk kan ik hier veel mensen laten lachen en genieten op één van de velen tonpraatavonden.

Ik omschrijf mezelf niet als een traditionele tonprater. Ik probeer mensen mee te nemen in mijn verhaal vol met herkenbare dingen, maar vooral met veel humor.

**Van Binsbergen Trio**
De meesters van de meezingers.

Vier extreem-langstudeerders uit Groningen, geroyeerd door Vindicat maar nog altijd lid van het Van Binsbergen Dispuut, willen van heel Nederland één grote studentenstad maken. Hoe? Nou, simpel. Door samen te zingen, lallen en brallen. Studentikoze gezelligheid met nostalgische, melancholische en euforische hoogtepunten, zoals het studentenleven zelf…

Alles live gespeeld en gezongen. Iedereen is welkom. Erbij zijn, is meedoen!

**Andy Marcelissen**
Andy Marcelissen (23 maart 1967) liep vroeger hand in hand met zijn moeder naar school. Met gebogen hoofd, af en toe een steentje wegtrappend. Aan zijn lichaamsuitdrukking was duidelijk te zien dat ‘ie geen zin in school had.

Tijdens het speelkwartier kwam zijn moeder altijd stiekem even kijken naar wat er op het schoolplein gebeurde. Daar stond Andy dan moederziel alleen tegen een hek. Heel droevig. Bij de kleine Andy ging de neiging naar een sociaal isolement gepaard met het geheime verlangen om voor altijd in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Hij miste de natuurlijke behoefte aan gezelschap. Andy was heel erg op zichzelf. Had een levendig innerlijk leven. Hij voelde zich altijd aangetrokken tot iets anders dan waar het op dat moment over ging.

Hij wist het omgevingsgeluid uit te schakelen en zich bijvoorbeeld te focussen op de verplaatsing van de schaduw tijdens het speelkwartier. Aan de schijnbaar stille krochten en spelonken van zijn woelige en spokende brein, ontsproten larie en lyriek in ongerijmde poëzie. Nog niet wetend dat ze later een weg zouden vinden naar het podium van de schijn. Zijn podium.

Die quasi stilte, die hij bewust creëerde, doorboorde jaren later ineens bruut dat schild. Zijn raadselen worden tegenwoordig zelfs in boekvorm verstild. Andy is dichter, tonprater, conferencier, theatermaker, presentator, weerman en trouwambtenaar.

Die kleine, verlegen jongen. Neerslachtig starend tegen het hek. Het leek alsof de wereld om hem heen geen vat op hem kreeg. Maar natuurlijk wist hij dat zijn moeder om het hoekje stond te kijken.